Afgelopen dagen is er berichtgeving vanuit Nieuw-Zeeland gekomen om egels uit te roeien omdat egels de populatie van de inheemse diersoorten bedreigen. In Nieuw-Zeeland kwamen geen zoogdieren voor en deze zijn in de 18e eeuw op grote schaal geïmporteerd, zoals o.a. egels en konijnen. Deze hebben daar een goed leefgebied gevonden, met weinig natuurlijke vijanden, waardoor de populatie van deze diersoorten enorm is toegenomen. De regering van Nieuw-Zeeland is al enkele jaren bezig om deze zogenaamde invasieve exotische diersoorten uit te roeien door middel van vallen en gif en hebben nu besloten om ook de egel op deze manier aan te pakken.
In een land waar de egel beschermd is en de egelpopulatie zwaar onder druk staat is het bijna ondenkbaar om egels op grote schaal uit te roeien. Toch zijn er zoogdieren in Nederland die ook met vallen en gif bestreden worden zonder dat dat verzet oproept. Voorbeelden hiervan zijn onze mollen, muizen en ratten, maar denk ook aan slakken, mieren en andere insecten.
Wanneer diersoorten een plaag vormen of door ons als overlast wordt ervaren, praten wij over invasieve diersoorten. Deze worden op grove wijze bestreden met gif, vallen en andere gruwelijke methoden. Egels en konijnen zijn nu voor Nieuw-Zeeland invasieve diersoorten geworden die hun kwetsbare diersoorten bedreigen. Zij doen dus precies hetzelfde als wij doen bij het constateren van overlast. Het leert ons eens te meer om niet met de natuur te knoeien. Er bestaat een kwetsbare balans in de natuur die makkelijk te verstoren blijkt. Graag bemoeien wij ons met de natuur. Zijn er geen zoogdieren? Dan importeren wij deze. Alleen de rode eekhoorn in Engeland? Dan importeren wij de grijze eekhoorn. Deze laatste wordt op grote schaal bestreden en staat al enkele jaren als delicatesse op het menu van gerenommeerde restaurants.
De balans is verstoord en het enige antwoord wat wij hebben is het vernietigen van de dieren die wij zelf hebben toegelaten. De dieren zijn zoals bijna altijd de dupe, terwijl zij hier geen enkele schuld aan hebben.
Egelbescherming Nederland wil vooral dat wij in het algemeen en dit keer de Nieuw-Zeelanders in het bijzonder, de verantwoording van onze eigen acties op ons nemen en op zoek gaan naar de meest humane oplossing.
In de volgende post besteden wij aandacht aan de toegepaste bestrijdingsmethoden.
Geef een reactie